Veeel pluspuntjes maar ook een klein minnetje...
Blijf op de hoogte en volg Lavinia
23 December 2014 | Curaçao, Curaçao
Nu ik alweer 2,5 halve week van huis ben vind ik het weer is tijd voor een mooi verhaal. Eigenlijk is na mijn vorige verhaal de tijd echt voorbij gevlogen, vandaar dat ik ook nu pas wat van mij laat horen. De eerste week stage was vermoeiend maar wel leuk! Ik kreeg complimenten over dat ik zo snel leer en dat het leek alsof ik al een paar weken bij hun op de afdeling was. Dat is natuurlijk altijd fijn om te horen, ik vond het zelf ook goed gaan. Al gelijk in die week heb ik zelf bestralingstijden leren berekenen, dit heb ik in Nederland 1 keer gedaan op school, verder gaat alles in Nederland gewoon met de computer en doe je het dus vrijwel nooit. Best veel geleerd dus in de eerste week stage.
Omdat ik nog moest wennen aan de warmte en het nieuwe ritme was ik 's avonds nog best wel moe. Toch ben ik donderdagavond samen met Lisa voor het eerst in Punda en Otrobanda geweest. Dit is HET centrum van Curaçao. Er was koopavond en overal waren lichtjes, de bekende pontjesbrug was helemaal verlicht met bogen van lampjes, heel mooi om te zien. Na alle leuke toeristen foto's gemaakt te hebben, hebben we nog even wat gedronken op een leuk pleintje met live muziek. Vrijdag nog een dagje stage en toen kon eindelijk het drukke weekend beginnen!
Het begon al met uiteten gaan in Punda, echt heel lekker! Na het eten was er een beachparty, helaas was het behalve het zand een grote flop, er was helemaal niemand! Zaterdag was het zo ver, zwemmen met dolfijnen! Wat heb ik een geluk dat ik dat heb mogen doen, het was zo gaaf! Samen met Inge hebben we lekker een half uur met die beesten mogen spelen, knuffelen en duiken. Heerlijk daarna nog naar de dolfijnen show gekeken en nog even in Punda wezen lunchen.
'S avonds zou ik samen met veel huisgenoten gaan bbqen op een afgelegen strand. Nou daar ging ik dan met 4 anderen in mijn auto op weg naar de plek waar we hadden afgesproken. Niemand wist precies waar het was, maar we zouden er wel komen. Nou ik heb nog nooit zo'n enge autorit meegemaakt, alleen maar slinger paadjes, zonder verlichting en zonder dat iemand wist of we goed reden. Ik denk dat we wel een uur hebben rond gereden, en ik elke keer gillen! (ik ben ook zo'n held he?!) Maar uiteindelijk toch aangekomen op het strand en heerlijk gebbqed. Met een aantal meiden werd het plan gemaakt om nog even naar een feestje te gaan, er draaide een bekendere DJ in de Bermuda. Eerst nog naar huis rijden over dat enge pad, maar gelukkig vond ik het nu wat minder eng, wat denk ik kwam door de wijn, want rijden met alcohol op mag hier gewoon een soort van. Wij dus daarna nog naar dat feest, maar dit was erg rustig en daardoor niet zo leuk helaas, dus rond 1 uur waren we alweer thuis.
Ik wil eigenlijk niet per dag vertellen, maar dat weekend was zo druk, dat het wel moet! Zondag gaven we met het huis namelijk een poolparty, op facebook stond dat er wel 70 mensen zouden komen, dus zijn er boxen geregeld en lagen we om 2 uur met z'n allen in het zwembad. Lekker chillen op alle opblaasbare dingen en wachten op de gasten (ze kwamen alleen pas rond 5 uur en het waren er zeker geen 70!). Maar het was weer een leuk feestje en daar gaat het om!
Na een leuk weekend komt altijd weer een stage week, het begon maandag best goed en ik vond het leuk! Maar na alle plus puntjes van de afgelopen week, kwam er toch een groot min punt. Toen ik die maandag thuis kwam schrok ik van mezelf toen ik in de spiegel keek(doe ik anders ook, maar nu echt!). Ik zat namelijk helemaal onder de rode vlekjes. Maar goed ik dacht dit trekt wel weer weg, niks aan de hand. En inderdaad de volgende dag was dit gelukkig weer weg, totdat ik 's middags thuis kwam! Het was alleen maar erger geworden en daarbij had ik ook nog is hoofdpijn. Het eerste wat ik dacht ik heb Chikugunya, dit is een muggenziekte die hier heerst. Maar ik had niet alle symptomen die erbij hoorde, dus toch even naar de dokter. De dokter was ziek en de assistente zei, ik weet het niet, drink maar veel water. De volgende ochtend werd ik misselijk wakker en zat ik nog steeds helemaal onder, ook mijn handen deden pijn. Typische symptomen van de chikugunya, dus ben ik toch maar naar de dokter gegaan. Zij wist het niet zeker, omdat het zo vaak voor komt testen ze het niet meer. Het kan het zijn, maar het kan ook wat anders zijn, zei ze. Ik had die nacht wel koorts gehad, maar niet veel pijn, dus het hoefde geen chikugunya te zijn. Toch ben ik die dag ziek thuis gebleven en heb ik de hele middag geslapen. De volgende dag ging het eigenlijk weer helemaal goed en dacht ik, dat is mooi ik ben er alweer van af. 's Middags nog even vrij genomen om rustig aan te doen en vrijdag zou ik weer helemaal de oude zijn. Helaas was dit niet het geval.. Vrijdagochtend kon ik niet meer normaal lopen, overal pijn en ik voelde me echt beroerd. Maar toch ben ik gaan werken en het ging eigenlijk vrij snel weer wat beter. 'S avonds naar happy hour bij wet&wild geweest, het was rustig maar erg gezellig! En toen was het weer weekend, alles ging goed met me dus ik had zin om lekker op het strand te liggen.
Alleen toen ik zaterdagochtend mijn bikini aan deed zaten weer overal bultjes, ook kon ik weer niet m'n bed uit van de pijn. Toch doorgezet en naar het strand gegaan (of je nou daar ligt of in je bed...), daar ging het eigenlijk best prima, af en toe even in de schaduw maar verder nergens last van. Vanaf het strand heb ik met de kinderen van de kabouters geskyped! Het was echt onwijs leuk om ze op deze manier nog even een fijne Kerst te wensen. Na het strand ben ik naar Zanzibar gegaan, hier is het op zaterdagavond altijd leuk zegt iedereen. En dat was het inderdaad, met blote voetjes in het zand dansen op reggae muziek. Aan het einde van de avond had ik wel veel pijn in mijn voeten en benen, dus om 12 uur was het voor mij mooi geweest. Zondag nog maar een stranddagje gehouden, heerlijk weer en een super mooi strand! Wel heb ik de hele dag veel pijn gehad, het is toch wel duidelijk dat ik Chikugunya heb helaas.. Toch een lekker dagje gehad die wel werd afgesloten door flinke regen.
Deze week lekker maar drie dagen stage vanwege de feestdagen. Ik mag gelukkig veel zitten zodat ik geen last heb van m'n voeten, want als ik loop zie ik eruit als een pinguïn denk ik. Het verhaal wordt al veel te lang, maar gisteravond ben ik naar Najib Amhali geweest, dit was echt geweldig! In een open lucht theater, lekker op plastic stoelen twee uur lang alleen maar lachen. Het was een heerlijke avond! Nu komen de feestdagen er aan en ga ik dus volop genieten, mijn motto is, het moet hier leuker zijn dan in Nederland. Anders dan ga ik jullie te veel missen. Dus fijne Kerstdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar!
Groetjes uit vandaag regenachtig Curaçao
-
23 December 2014 - 23:42
Annelies:
Wat heerlijk om te lezen dat je ondanks dat ene minpuntje je het zo naar je zin hebt.
Weer een mooi reisverslag om jaloers van te worden.
Heel veel plezier en hele fijne kerstdagen!
Liefs mamma -
24 December 2014 - 08:18
Papa:
Hoi Lavinia,
Wat ben ik trots op jou dat het je zo goed gaat.
Fijn dat je het naar je zin hebt en veel leuke dingen doet.
Veel liefs,
Papa -
24 December 2014 - 09:23
Niek Wille:
hoi Lavinia, wat leuk om je reisverslag te lezen. Zoveel herkenbare plaatsen. Veel plezier. Laat je plezier niet negatief beinvloeden door die muggen. Na een tijdje heb je veel minder last van die rot-beesten. Groet niek wille -
24 December 2014 - 09:45
Lieke:
hoi laafie!Zo te lezen komt het wel goed met jou feestdagen. Geniet ervan!
En alvast een gelukkig nieuwjaar xxx lieke -
24 December 2014 - 10:06
Bernadette:
klinkt allemaal super! Wel balen van die mug .....
Fijne, zonnige, Kerstdagen! ☀️☀️ -
29 December 2014 - 16:23
Marion:
De zon schijnt door al je verhalen heen. Jammer dat die muggen daar ook wonen.
Dit wordt in ieder geval een oud en nieuw wat je nooit zal vergeten.
Hou lekker dat zonnige gevoel vast in 2015!
Lieve groet,
Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley